Het zal wel aan de Alpentoppen liggen dat Oostenrijk zo hoog wil gaan.
Niet voor niets behoort België tot de Lage Landen. Hoeveel uren per dag en per week kan een Belgische werknemer maximaal werken op basis van vrijwilligheid? Ik laat hierbij overmachtsituaties en bijzondere regelingen buiten beschouwing.
Dag
De arbeidswet voorziet in een maximale arbeidsduur van 9 uren per dag in de vijfdagenweek (art. 20, § 1, Arbeidswet). Een werknemer kan die op 10 uren brengen als hij op basis van de dienstregelingen van tram, bus en trein meer dan 14 uren van huis zou zijn als hij elke dag naar zijn woon- of verblijfplaats zou terugkeren (art. 20, § 2, Arbeidswet). Maar dan moet hij natuurlijk zover van het werk wonen of gaan wonen dat hij niet binnen die 14 uren na zijn vertrek terug thuis kan zijn.
Via de zogenoemde kleine flexibiliteit kan men weliswaar de weekgrenzen overschrijden, maar niet de dagelijkse arbeidsduur van negen uur (art. 20bis, 2de lid, 2°, Arbeidswet).
Ook bij een glijdend werkrooster mag de dagelijkse arbeidsduur 9 uur niet overschrijden (art. 20ter, § 2, 3°, Arbeidswet).
Overuren op dagbasis, d.w.z. met overschrijding van de 9-urengrens, zijn sinds de Wet Werkbaar en Wendbaar Werk mogelijk op initiatief van de werknemer (art. 25bis Arbeidswet). Maar de dagelijkse arbeidsduur mag nooit meer bedragen dan 11 uur (art. 27, § 1, Arbeidswet). Alleen bij continuarbeid mag tot 12 uur per dag worden gewerkt (art. 27, § 2, Arbeidswet).
Zelfs bij toepassing van de zogenoemde grote flexibiliteit is 12 uur de daggrens (art. 2, 3°, Wet Nieuwe Arbeidsregelingen).
Week
De algemene wettelijke wekelijkse arbeidsuurgrens ligt in België nog altijd op 40 uur (art. 19, 1ste lid Arbeidswet).
Bij gebruikmaking van het systeem van de “kleine flexibiliteit” kan tot 45 uur worden gegaan (art. 20bis, § 1, 1ste lid, 3°, Arbeidswet).
Bij overwerk op verzoek van de werkgever of op initiatief van de werknemer, mag niet meer dan 50 uur per week worden gewerkt (art. 27, § 1, Arbeidswet).
Bij de “grote flexibiliteit” heeft de verplichting de gemiddelde wekelijkse arbeidsuur 40 uren te laten bedragen tot gevolg dat niet voor langere, laat staan voor onbepaalde tijd, meer dan 40 uren mag worden tewerkgesteld (art. 2, 3°, Wet Nieuwe Arbeidsregelingen).
Continuarbeid is de enige situatie waarin de wekelijkse arbeidsduur tot 55 of zelfs 56 uur – als de dagelijkse arbeidsduur 8 uur niet overschrijdt – kan worden opgetrokken (art. 27, § 2, Arbeidswet).
Conclusie
Met de 12- (dag) en 60- (week) grenzen jodelen de Oostenrijkers een toontje hoger. De Belgen houden het bij fluiten.
Benieuwd naar meer recente artikels van deze auteur?
hierbij geleerd dat er ook in Oostenrijk gejodeld wordt.
Met populistisch extreemrechts, en neoliberaal, zijn wij stilaan aan het afzakken naar de tijd van voor Adolf Daens… en het kan verdor ie snel gaan… Voor wanneer de Worsten van Woeste?
Beste, ik heb een concrete vraag van op onze werkvloer. In ons ploegenwerk (over 6 weken), is er één week waar werknemers van maandag tem zondag elke dag 8u werken van 22u tot 06u. Door ziekte collega kan het zijn dat deze werknemer soms 12u werkt (18-6 of 22-10). Dwz dat hij de wettelijke 56u per week overschrijdt. Of mogen we de laatste nacht op zondag waar er 6u in de nieuwe werkweek vallen in de berekening van wat wettelijk toegestaan is in mindering brengen? Wat de werkweek met de nacht dan van 56 nr 50u brengt en er zo wettelijk ruimte is om die week 1x 12u te werken (54u gewerkt dan). Alvast bedankt om dit eens te analyseren.