6 sep 2017 | Actualia, Advocaten, Balies

Is er nog een toekomst voor jonge advocaten-stagiairs?

Door Hugo Lamon

(Ge)recht in de spiegel

Recente vacatures

Advocaat
Ondernemingsrecht Vennootschapsrecht
3 - 7 jaar
Antwerpen Limburg Vlaams-Brabant Waals-Brabant
Advocaat
Ondernemingsrecht Vennootschapsrecht
0 - 3 jaar
Antwerpen Limburg Vlaams-Brabant Waals-Brabant
Advocaat
Douane
0 - 3 jaar
Antwerpen
Paralegal
Arbeidsrecht Vennootschapsrecht
0 - 3 jaar
Brussel
Advocaat
Arbeidsrecht
5 - 10 jaar
Brussel

Aankomende events

Opgelet: dit artikel werd gepubliceerd op 06/09/2017 en kan daardoor verouderde informatie bevatten.

LAMON op woensdag

Mr. Hugo LAMON is advocaat aan de balie Limburg en vanaf 1 september bestuurder en woordvoerder van de Orde van Vlaamse Balies.
Iedere woensdag maakt hij op Jubel een beschouwing over justitie.

Op 1 september hebben weer honderden enthousiaste jonge juristen de advocateneed afgelegd. Wat onwennig en in een gloednieuwe toga met maagdelijk witte befjes hebben ze “getrouwheid aan de Koning (gezworen), gehoorzaamheid aan de Grondwet en aan de wetten van het Belgische volk” en verder dat zij niet zullen “afwijken van de eerbied aan het gerecht en de openbare overheid verschuldigd” en geen zaak zullen “aanraden of verdedigen die (zij) naar eer en geweten niet (geloven) rechtvaardig te zijn.” Die eed is wat gedateerd, zoals overigens bij die eedaflegging terecht werd opgemerkt door de Antwerpse Stafhouder bij zijn toespraak tot de nieuwe stagiairs.

De hele ceremonie, die bulkt van traditie en ceremonieel, is zelf overigens ook niet meer echt van deze tijd. Het is alsof de tijd bij justitie blijft stilstaan. En toch is dat maar schijn. Tijdens de openingstoespraken wezen de magistraten op hun plan voor de “verzelfstandiging van het beheer”, wat gewoon wil zeggen dat ze nu zelf hun eigen werking gaan organiseren en verantwoordelijk worden voor het financieel beheer. Positief was ook dat de magistratuur zelf een oproep deed om te stoppen met klagen.

Maar de jonge stagiairs waren vooral en heel begrijpelijk met hun nieuwe leven bezig. Ze beginnen aan de invulling van hun lang gekoesterde droom, of kiezen voor de balie voorlopig bij gebreke aan een volwaardig alternatief. Ze zullen nu bij hun stagemeester (die nog vaak wat paternalistisch als  “de patron” wordt aangeduid) hun eerste stappen zetten aan de balie. Voor sommigen zal dat, ook al naar aloude traditie, vooral een oefening zijn in ellenlang wachten bij rechtbanken waar nog volgens oude anciënniteitsregels de agenda wordt bepaald. Anderen zullen bijna nooit de rechtbank zien. Maar allen zullen zeer snel in contact komen met de cliënten van de juridische tweedelijnsbijstand. Dat wordt voor sommigen een confronterende ervaring.

De jonge confraters zullen zich allicht nog niet echt de vraag stellen of ze nu wel voor een beroep met toekomst hebben gekozen. Hun oudere confraters doen dat wel, al moet iedereen gelukkig zijn dat nog zoveel jongeren voor het beroep van advocaat kiezen. Die jongeren laten zich niet afschrikken door het gegrom van de onderbuik van de balie, die klaagt dat er teveel advocaten zijn in een balie waar – om een bekend gewezen Antwerpse confrater te parafraseren – steeds meer advocaten “het zout op hun patatten” niet verdienen.

Het is geen toeval dat ook binnen de Orde van Vlaamse Balies nu het debat wordt opgestart over “de leefbaarheid” van het beroep. De discussie draait dan rond de vraag of de advocatuur moet openstaan voor een nieuwe moderne invulling van het beroep, waar bij nieuwe markten voor de advocatuur moeten worden aangeboord. De advocatuur moet in die stelling de concurrentie aangaan met andere juridische dienstverleners en daarom zou er moeten worden gesleuteld aan de onverenigbaarheden. De advocaat zou volgens sommigen nevenactiviteiten moeten kunnen uitoefenen, tenzij de kernwaarden van het beroep in het gedrang komen (de onafhankelijkheid, het beroepsgeheim, het verbod van belangenconflicten en de partijdigheid).

Anderen zijn echter van oordeel dat er niets mis is met de klassieke taak van een advocaat (vertegenwoordiger belangenbehartiger van de cliënt in de rechtbank, de adviseur in het bepalen van de rechtspositie) en dat daaraan moet worden vastgehouden. De verdedigers van die stelling pleiten dan ook voor het verminderen van het aantal advocaten, om de overblijvers toe te laten die oude kerntaak kwaliteitsvol te kunnen uitoefenen.

De discussie is nu meer dan ooit actueel en past in het kerntakendebat dat nu binnen de Orde van Vlaamse Balies in de komende weken zal worden gevoerd. De jonge confraters zullen in de volgende weken misschien andere prioriteiten hebben, maar het gaat ook over hun toekomst, net omdat het over de toekomst van de advocatuur zelf gaat.

Hugo LAMON

Mr. Hugo LAMON is advocaat aan de balie Limburg en vanaf 1 september bestuurder en woordvoerder van de Orde van Vlaamse Balies. Iedere woensdag maakt hij op Jubel een beschouwing over justitie.

Advocatennet volgde naar jaarlijkse gewoonte de eedaflegging van de advocaat-stagiairs op 1 september. Bekijk hier alle videoverslagen op Advocatennet.be.

(Ge)recht in de spiegel

Recente vacatures

Advocaat
Ondernemingsrecht Vennootschapsrecht
3 - 7 jaar
Antwerpen Limburg Vlaams-Brabant Waals-Brabant
Advocaat
Ondernemingsrecht Vennootschapsrecht
0 - 3 jaar
Antwerpen Limburg Vlaams-Brabant Waals-Brabant
Advocaat
Douane
0 - 3 jaar
Antwerpen
Paralegal
Arbeidsrecht Vennootschapsrecht
0 - 3 jaar
Brussel
Advocaat
Arbeidsrecht
5 - 10 jaar
Brussel

Aankomende events

Blijf op de hoogte

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

2 Reacties

2 Reacties

  1. Myriam Morel- van Loon

    In het gewetensonderzoek bij elk nieuw begin houdt het monster van de juridische ‘tactiek’ zich gedeisd. Nochtans is het dat gewetenloos monster dat het vertrouwen in justitie opvreet. Dat justitie zich beroept op ‘geheimhouding’ verwijst méér naar gehanteerde praktijken die het daglicht schuwen dan als bescherming van privacy. Concreet:
    Onze dochter Marie- Rose Morel overleed op 8 februari 2011 en in 2013 onze zoon- advocaat. Het Hof van Beroep vonniste dat de twee zoontjes van onze dochter, die na de scheiding aan haar waren toevertrouwd maar waarvoor zij akkoord ging met een week/week regeling met haar ex, een weekend en een woensdagnamiddag per maand en een vakantieweek met de familie van mama (de enige waar ze tot dan kennis van hadden) zouden doorbrengen. Dat verliep zeer gemoedelijk en het waren gelukkige vertrouwde momenten voor kinderen en heel onze familie, die bijzonder hecht is. NOOIT werd met één woord over de dubieuze toestand bij de vader gerept. Dat de pers geïnteresseerd blijft in alles wat met Marie- Rose en ook haar vader als voormalig directeur bij Alcatel te maken heeft, lokt bij de publieke opinie die onze familie kent, reacties van onbegrip voor zoveel wreedheid vanwege de ex- schoonzoon uit. Dit is niet naar de zin van de ex- en die krijgt de ‘tactische’ raad van zijn advocate om het vonnis NIET na te leven en alzo een POS- dossier te worden, waar grootouders buiten spel staan. Dat het een ‘oeroude tactische zet’ was om haar cliënt ter wille te zijn, wordt door de advocate zelf toegegeven nu ze met pensioen is… De inmiddels kunstmatig gecreëerde vervreemding terugschroeven na inmiddels al 4 jaar ‘contactverbod’ komt maar niet op gang, ook al hebben we alle eisen van de ex- inmiddels ingewilligd. Het laatste verzoek om bemiddeling begin juli 2017 krijgt een ongelooflijke zwart- op witte eis eind augustus, dat die enkel kan overwogen worden na akkoord minimaal 500 000 euro te betalen !!! Justitie en met name de Jeugdrechtbank baseert zich al jaren enkel op de jaarlijkse evaluatie omtrent de toestand van de kinderen, telefonisch dan nog wel !!!! Dat enkel de versie van de vader genoteerd staat zonder tegenspraak uiteraard is onbegrijpelijk gezien het feit dat deze voormalige cardioloog reeds enkele ontslagen voor fraude en valsheid in geschrifte op zijn palmares heeft. Verwondert het dan iemand dat (groot)ouder verstoting een verschrikkelijke misdaad tegen de menselijkheid is. Nu wij zelfs geconfronteerd zijn met kinderhandel denken we dat het Hoog comité van toezicht bij Justitie moet ingrijpen en deze praktijken stopt. Bemiddeling is geen heiligmakend middel zonder controle en desgevallend stok achter de deur. Myriam Morel- van Loon, oma van vier kleinkinderen, waarvan er twee al vier jaar verstoken worden van alles wat deze familie hen aan geloof, hoop en liefde te bieden heeft, met ‘a touch of Rose’.

    Antwoord
  2. dyck jan

    ik lees :”of kiezen voor de balie bij gebreke aan een volwaardig alternatief…” mag dat de roeping van ons beroep zijn (zie de enorme fall-out na enkele jaren) en “moet dan iedereen gelukkig zijn dat nog zoveel jongeren (of liever vrouwelijke jongeren ?) voor het beroep van advocaat kiezen…”
    als vertegenwoordiger van de onderbuik die vroeger gelukkig nog wel “het zout op zijn patatten kon verdienen” denk ik dat de OVB en haar woordvoerder er beter zou aan doen dit soort van tweeslachtig verhaal op te geven en duidelijke stellingen in te nemen. naar mijn mening ben je veel te soft Hugo.toch vriendschappelijk .

    Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.