Is dat zo en, zo ja, is dat dan geen discriminatie? Een verschil maken in de rechten van werknemers naargelang de arbeid die zij verrichten, hoofdzakelijk intellectueel dan wel manueel is, heeft het Grondwettelijk Hof toch als discriminatie gebrandmerkt? Geldt dat dan ook niet wat het verlies van loon voor één volle dag betreft?

Dat is niet het geval, omdat, anders dan het artikel in De Standaard suggereert, de wet geen onderscheid maakt tussen arbeiders en bedienden m.b.t. de wijze van bepaling van het loon. Geen enkele wettelijke bepaling legt de verplichting op het loon van een arbeider volgens andere maatstaven te bepalen dan die welke worden gehanteerd van een bediende. M.a.w. wettelijk gezien kan zowel het loon van een werkman als dat van een bediende worden uitgedrukt in een uur-, een dag-, een week- of een maandloon (of welke andere tijdseenheid ook). De wet kent enkel een verschil in de frequentie waarmee het loon van arbeiders en dat van bedienden moeten worden betaald (art. 9, eerste lid, Loonbeschermingswet).

Dat de lonen van arbeiders doorgaans per uur worden bepaald, die van bedienden doorgaans per maand, is een praktijk van de paritaire comités, die tot uitdrukking komt in de collectieve arbeidsovereenkomsten die zij sluiten.

Overigens is het niet juist dat enkel voor bedienden “barema’s” zouden gelden. Barema is een Belgisch Nederlands woord voor loon- of tariefschaal. Een schaal die voorziet in verschillende uurlonen naargelang van de kwalificatie van de arbeider, is dus evenzeer een “barema” als de schaal die maandlonen laat variëren.

Conclusie

Dat een arbeider in een schrikkeljaar in de regel (niet in 2016!)  loon voor een dag meer kan ontvangen dan een bediende, is geen discriminatie op basis van het onderscheid tussen arbeiders en bedienden.