Na de voetbalgekte naar aanleiding van het Europees kampioenschap en de exploten in de Ronde van Frankrijk, is ons land in de ban van de Olympische Spelen. Een 21-jarig supertalent veroverde goud in het turnen op de “brug met ongelijke leggers” en plots stond heel het land in lichterlaaie. Politici van allerlei slag vochten op sociale media een olympisch gevecht uit voor aandacht. Het leek daarnaast alsof zowat heel belangrijk België recent een selfie had gemaakt met juffrouw Derwael (vanwaar die onweerstaanbare drang van iedereen om die jongedame zomaar respectloos met haar voornaam aan te spreken? Is iedereen daar dan zo innig mee bevriend?).

Het blijft een heroïsche prestatie om na tien jaar hard labeur in dertig seconden succesvol te bewijzen de beste van de wereld te zijn, maar dat is in de eerste plaats haar hoogsteigen verdienste. Plots is de gouden medaille van iedereen. De woordvoerders van zowat alle politici hadden een ‘voorstel story/ voorstel tweet‘ klaar om een graantje mee te pikken. De medaille was plots van Sint-Truiden, Limburg, Gent en Vlaanderen. Er wordt daarbij gemikt op het Juvenaliseffect. Die Romeinse dichter wist al dat het volk nog enkel hoopt op brood en spelen (voor de hardleersen, in de oorspronkelijke taal: “nunc se continet atque duas tantum res anxius optat, panem et circenses.”)

Het moet bitter smaken voor wie vierde wordt in een Olympische competitie, want helaas zal die betrokkene niet in de sportgeschiedenis verankerd blijven. De gedachte dat deelnemen belangrijker is dan winnen klinkt dan allicht als een misplaatste troost.

De finale van het hoogspringen voor de mannen kreeg dan weer voor vele juristen een intrigerend verloop. Mutaz Essa Barshim uit Qatar en Gianmarco Tamberi uit Italië sprongen beiden zonder mislukte pogingen over 2m37 en bleven daarna steken op 2m39. In zowat alle sporten volgen er dan ‘barrages’ of andere uitputtingsslag (zoals de penalty’s in het voetbal) om uiteindelijk een winnaar aan te duiden, maar klaarblijkelijk kan het in het hoogspringen sinds 2014 anders. Niet de officials, maar de spelers zelf mochten beslissen (kunnen we allebei winnen. Ja? Goed, dat doen we het zo). Het klinkt onwezenlijk in een competitie. Het lijkt wel of het advocaten-bemiddelaars zijn die deze regel hebben bedacht. Geen conflict, zoeken naar gezamenlijke belangen en afgaand op de televisiebeelden is daarna ook de communicatie tussen de twee gouden medaillehouders perfect hersteld. Maar is er in het heetst van de strijd, met zichtbaar een teveel aan adrenaline bij alle betrokkenen, nog sprake van een rechtsgeldige toestemming? Alleen een jurist die daarover zeurt, net als de vraag hoe zit met het gelijkheidsbeginsel (waarom kan dat dan niet in andere sporten?).

De Amerikaanse Simone Biles confronteerde de wereld dan weer met ‘twisties’. Dat tot voor kort voor bijna iedereen onbekend begrip betekent zo ongeveer dat tijdens het turnen de innerlijke GPS van de turnster niet meer werkt, waardoor de sporter de controle over de oefening verliest. Al de automatismen vallen dan blijkbaar weg. Ziet u het al gebeuren dat advocaten door stress met een dergelijke psychische aandoening worden geconfronteerd en plots niet meer weten wat artikel 747 § 2 Ger.W. is of niet meer weten hoe ze moeten pleiten? De Orde van Vlaamse Balies en Mr. Jeff Keustermans hebben allicht gelijk wanneer ze meer aandacht vragen voor het mentale welzijn van de advocaten.

De Olympische spelen zorgden ook voor andere (in dat geval leuke) verhalen. Zo is er de basketter van de ploeg met drie die eigenlijk op een notariaat werkt en al zijn vrije tijd aan zijn sport opoffert, daar heel België mee laat kennismaken en nu terecht mag glunderen.

De Orde van Vlaamse Balies liet via sociale media dan weer weten trots te zijn op de prestaties van “Imke Vervaet, atlete maar ook advocate. In Tokio haalde ze de halve finales op de 200 meter en ze verbrak haar persoonlijk record. Topprestatie! Wij zijn trots op haar” zo stelde de OVB. Had er niet mogen staan “Meester Imke Vervaet, advocate die ook buiten de balie topprestaties levert”? Sinds de perimeter van het beroep is uitgebreid, mag een advocaat andere activiteiten uitoefenen voor zover dat de eer en de waardigheid van de balie niet aantast. Halvefinalist zijn op de Olympische spelen is bijzonder indrukwekkend en dwingt groot respect af en is zeker geen aantasting van die waardigheid. Het toont aan dat doorzettingsvermogen tot veel kan leiden.

Hugo LAMON

***

Meer blogposts lezen van Hugo Lamon? Dat kan hier!