Januari is een heikele maand: als u populair bent, dreigen de talrijke recepties waarop u als receptieloper bent uitgenodigd een aanslag te plegen op uw lever en andere vitale lichaamsdelen, maar als u zelden wordt gevraagd (en u dus allicht geen advocaat bent) is het de confrontatie met de realiteit dat u niet overal welkom bent.

De laatste maandag van januari is er traditiegetrouw de receptie van de Orde van Vlaamse Balies. De tijd dat politici zich daar graag lieten zien lijkt wat voorbij. Ook de top van de magistratuur was dit jaar minder prominent aanwezig en er ontbraken zelfs enkele regerende stafhouders, maar de inner circle tekende nog voldoende uitgebreid present om het hele gebeuren als een volkstoeloop te kwalificeren.

Na de toespraak van de voorzitter lijkt het alvast een uitgemaakte zaak dat die in april zichzelf zal opvolgen, zelfs indien een hopeloos aandachtzoekende kamikazepiloot het zou aandurven tegenkandidaat te zijn

In vervlogen tijden haalde de toespraak van de voorzitter het radionieuws en de krantenkoppen, maar het is niet omdat dit nu niet langer het geval is dat zijn boodschap dit jaar minder relevant was. Voor wie er niet bij was wegens niet welkom of geen zin om te komen toch even tussendoor vermelden dat voorzitter Peter Callens op indrukwekkende wijze zichzelf was en met een verbluffend gemoedelijke flair een uitermate heldere boodschap verkondigde. Binnenkort zijn er weer verkiezingen voor het bestuur van de Orde van Vlaamse Balies en in de coulissen van de receptie gaven sommigen discreet hun ambities te kennen en hebben ze hun verkiezingscampagne ingezet (blijkbaar is hun ultieme vrees dat ze in deze column met de vinger zouden gewezen worden, waarbij ze natuurlijk de invloed van deze blog schromelijk overschatten). Na de toespraak van de voorzitter lijkt het alvast een uitgemaakte zaak dat die in april zichzelf zal opvolgen, zelfs indien een hopeloos aandachtzoekende kamikazepiloot het zou aandurven tegenkandidaat te zijn. De voorzitter is niet enkel erudiet en perfect meertalig (soms tot frustratie van zijn ‘homologues’ van de Ordre des Barreaux Francophones et Germanophone, die geen blijk geven van grote affiniteit met het noordelijk deel van het land), hij is tevens een goede strateeg met internationale uitstraling. Hij zal allicht schrikken dat ook – en volgens sommigen “zelfs”- op deze plek er voor hem een jubelbatterij wordt getrokken, maar als het goed is mag het worden gezegd.

De voorzitter hield op de nieuwjaarsreceptie een magistraal pleidooi tegen kruideniers aan de balie. Kruideniers willen een propere winkel, met de tomaten netjes gerangschikt naast de bloemkool en het fruit en ijveren voor een kraaknet gepoetste vloer. De voorzitter wil dat de advocatuur meer ambitie uitstraalt en zich niet als een ‘rechtskruidenier’ gedraagt. Het volstaat niet dat de advocaten ondernemers-kruideniers zijn. Hij maakte de link naar het debat dat binnen het kleine kringetje van de bestuurders van de balie nu wordt gevoerd over de “modernisering van het beroep”. Ze worden daarin blijkbaar gestimuleerd – volgens anderen onder druk gezet – door het opperhoofd van ‘Team Justitie’ (de voluntaristische minister van justitie). Die discussie gaat dan onder meer over de aanpassing van de wetgeving inzake advocatentucht (merkwaardig overigens, want destijds heeft de wetgever gewoon de door de advocatenordes voorgestelde teksten klakkeloos overgenomen, wat enkel aantoont dat wetteksten schrijven ook voor advocaten niet evident is). De modernisering slaat bijvoorbeeld ook op de duurtijd van de mandaten binnen de orde en andere kruideniersdiscussies. De voorzitter wees er in zijn nieuwjaarstoespraak – maar ook al eerder al – op dat die punten toch van relatief belang zijn in het licht van andere belangwekkende thema’s binnen justitie zoals de overbevolking van de gevangenissen, de achterstand bij sommige rechtscolleges (zoals het hof van beroep te Brussel) of de sluimerende aantasting van het beroepsgeheim (waar het Europees Hof van Justitie recent een halt aan moest toeroepen). De advocatenorde mag de focus op die grote uitdagingen niet verliezen. Kritische toehoorders ontwaarden daar ook een lichte hint van de voorzitter aan het adres van sommige kruideniers uit de eigen OVB-entourage.

ChatGPT

Deze week was iedereen ook in de ban van het nieuwe virtuele speelgoedje: chatGPT , een aanrader voor wie even zonder inspiratie zit. Toen ik de vraag intikte “zijn er nog advocatenordes nodig” antwoordde de chat plichtsgetrouw: “ Ja, advocatenordes zijn nodig om de kwaliteit en integriteit van de advocatuur te waarborgen. Ze zetten zich in voor de bescherming van de belangen van cliënten, bevorderen de hoge morele en ethische normen van de beroepsgroep en bewaken de onafhankelijkheid van de advocatuur. Bovendien verstrekken ze certificering en accreditatie aan advocaten en reguleren ze de toegang tot het beroep”. Artificiële Intelligentie weet voorlopig nog geen blijf met de link naar ‘rechtskruideniers’.

Hugo Lamon

Lees hier eerdere columns van Hugo Lamon

Op de hoogte blijven van alle nieuwigheden binnen de juridische en fiscale wereld?
Volg Jubel.be op LinkedIn