​Als substituut-procureur des Konings in Luik wil Alexandre vooral één ding: het verschil maken. Achter de strengheid die zijn functie vraagt, staat een man die zich laat leiden door de mens achter het dossier. Alexandre staat voor een toegankelijke justitie, waar recht en empathie in balans zijn. “Je mag mensen niet herleiden tot stereotypen.”

Justitie zit in het bloed

Dat Alexandre vandaag bij justitie werkt, is geen toeval. Hij groeide letterlijk op in deze wereld. “Mijn moeder is onderzoeksrechter. Het justitiepaleis voelde als een tweede thuis. Als kind zat ik er mijn huiswerk te maken in de zittingszaal. Ik herinner me die bijzondere sfeer, het komen en gaan van mensen, de ernst die er hing, maar ook het gevoel dat ik deel uitmaakte van een belangrijke wereld – dat ik getuige was van iets betekenisvols.” Die onderdompeling in de wereld van justitie heeft zijn beroepskeuze vanzelfsprekend mee bepaald.

“Ik herinner me die bijzondere sfeer, het komen en gaan van mensen, de ernst die er hing, maar ook het gevoel dat ik deel uitmaakte van een belangrijke wereld – dat ik getuige was van iets betekenisvols.”

Na zijn rechtenstudies ging Alexandre drie jaar aan de slag als advocaat. In die periode legde hij het toelatingsexamen voor de gerechtelijke stage af. Nadat hij slaagde voor het toelatingsexamen werd hij gerechtelijk stagiair bij het parket van Luik, vervolgens substituut van de procureur des Konings bij het parket van Luxemburg, waar hij vier jaar werkte, voordat hij terugkeerde naar Luik, zijn geboortestreek.

Een functie die veel meer is dan je denkt

“Mensen denken bij een parketmagistraat vaak alleen aan iemand die gevangenisstraffen eist. Maar dat is echt maar een klein deel van ons werk.” Volgens Alexandre draait het parket net om beschikbaar zijn: 24 uur per dag, 7 dagen per week. “We worden continu gecontacteerd door politie, ziekenhuizen of andere diensten.” De nachtdiensten zijn erg intens. “Tijdens zo’n dienst krijgen we in Luik tussen de 35 en 75 oproepen. Elk telefoontje vraagt een snelle, maar doordachte beslissing.”

“Ik wist dat het geen gemakkelijke functie zou zijn. Maar ik heb er bewust voor gekozen omdat ik echt het verschil wil maken waar ik kan.”

Naast de spoedinterventies stuurt de procureur ook het onderzoek aan en geeft hij opdrachten aan de ordediensten: van getuigenverhoren en DNA-analyses tot arrestaties. “Zonder het fiat van een magistraat gebeurt er weinig. Dat maakt het werk erg concreet en onmisbaar. Ik wist dat het geen gemakkelijke functie zou zijn. Maar ik heb er bewust voor gekozen omdat ik echt het verschil wil maken waar ik kan.”

Justitie met menselijk gelaat

Voor Alexandre zijn de échte gesprekken het waardevolst – zeker met mensen die in detentie zitten. “Iemand bij me op kantoor ontvangen, één op één, dat werkt.” Die menselijke aanpak kan spanningen wegnemen of iemand net dat duwtje geven om het anders aan te pakken. “Als ik rustig kan gaan zitten om te praten met iemand, is dat vaak al de eerste stap naar gerechtigheid.”

Voor elke zaak is nuance cruciaal om evenwichtige beslissingen te garanderen. “Je mag mensen niet herleiden tot stereotypen. Sommigen komen uit een zeer moeilijk milieu, anderen maakten gewoon één foute keuze. Dat begrijpen maakt de job menselijker – en zinvoller.”

Teamwork

Op het parket werken is ook teamwork. “Alleen bereik je niets, zéker niet bij justitie. Je kan altijd bij een collega aankloppen om een juridische vraag te bespreken, een dilemma in een strafzaak af te toetsen of gewoon even je twijfels te delen.” Dat collegiale vangnet is bijzonder waardevol, zeker in een omgeving waar elke beslissing verregaande gevolgen kan hebben.

Alexandre herinnert zich zijn begindagen en benadrukt hoe belangrijk het is om te kunnen vertrouwen op ervaren collega's. Ook op mentaal vlak betekent dat veel: “Je komt met harde, gewelddadige en opmerkelijke zaken in aanraking. Dan helpt het enorm als je daar open over kan praten met mensen die weten wat het is. Dat houdt je recht.”

Een functie die je verandert

De functie van Substituut-procureur des Konings heeft Alexandre ook als persoon veranderd: “Tien jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik zo veerkrachtig zou zijn. Ik heb geleerd om streng te zijn wanneer dat moet, maar ook om écht te luisteren, geduld te hebben en nederig te blijven, want de mens is een complex wezen.” Het is een functie die hij zichzelf nog lang ziet doen, maar hij beseft ook dat je de balans moet kunnen bewaren.

“Tien jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik zo veerkrachtig zou zijn.”

“Ik heb geleerd om een onderscheid te maken tussen de Substituut-procureur des Konings op het werk en de persoon die ik thuis ben.” Dat is nodig om het vol te houden in dit veeleisende beroep. Evenwicht vindt hij door tijd te maken voor zichzelf en voor momenten met zijn gezin en vrienden.

Een tip voor toekomstige magistraten

Waar hij het meest trots op is? Alexandre denkt even na en komt terug op zijn ultieme drijfveer: het verschil willen maken. “Sommige gevoelige dossiers blijven me bij. Omdat ik voelde: hier heb ik echt het juiste gedaan. Hier kwam de waarheid naar boven.”

“Sommige gevoelige dossiers blijven me bij. Omdat ik voelde: hier heb ik echt het juiste gedaan. Hier kwam de waarheid naar boven.”

Voor wie een carrière als magistraat overweegt, raadt Alexandre een zekere nieuwsgierigheid aan: “Kom eens een kijkje nemen achter de schermen, loop eens mee tijdens een stage. Als je erin gelooft dat de magistratuur echt een hefboom kan zijn om de samenleving te verbeteren, dan is dit een functie voor jou. Het vraagt moed. Maar je krijgt er trots en voldoening voor terug.”

​Word magistraat

Lees ook het interview met Alexandra Verhaeghe, magistraat in opleiding